- кугешныше
- кугешнышеГ.: когоэшнӹшӹ1. прич. от кугешнаш2. прил. гордый, с присущим чувством собственного достоинства, самоуважения
Ӱдырын шинчаштыже нигунам йӧрыдымӧ тыматле, кугешныше ончалтыш коеш. [/i]М. Евсеева.[/i] В глазах девушки виден негаснущий скромный и гордый взгляд.
Муро, кугешныше йӱкым ешарен, утларак талын йоҥгаш тӱҥалеш. [/i]К. Васин.[/i] Песня, взяв гордовеличественные звуки, стала звучать ещё громче.
3. прил. спесивый, надменный, важный, гордый, тщеславныйПоян ватын ожнысо кугешныше койышыжо шулен. [/i]А. Юзыкайн.[/i] Исчез прежний гордый нрав богатой женщины.
Ме кугешныше она ул! [/i]Н. Ильяков.[/i] Мы не гордые!
4. сущ. гордец, хвастун, кичливый человекМе кугешныше-влак дене пырля огына шинчылт. Мы не будем сидеть с гордецами.
Марийско-русский словарь . 2015.